سهیلا صادقی فسایی؛ عاطفه خادمی؛ طیبه نجفی
دوره 4، شماره 7 ، اردیبهشت 1395، ، صفحه 175-201
چکیده
مقاله حاضر با اتخاذ روش تحلیل انتقادی گفتمان، در صدد پاسخگویی به دو پرسش اساسی است: در رابطه با تحول در وضعیت اجتماعی زنان، طی سه دهه گذشته بعد از انقلاب اسلامی، چه گفتمانهایی در نهاد اجرایی کشور شکل ...
بیشتر
مقاله حاضر با اتخاذ روش تحلیل انتقادی گفتمان، در صدد پاسخگویی به دو پرسش اساسی است: در رابطه با تحول در وضعیت اجتماعی زنان، طی سه دهه گذشته بعد از انقلاب اسلامی، چه گفتمانهایی در نهاد اجرایی کشور شکل گرفته است؟ و با توجه به گفتمانهای احصا شده، زنان چه جایگاهی در این گفتمانها دارند؟ نتایج تحلیل اثبات میکند گفتمان دوره سازندگی توسعهگرای نظارتمحور است، چرا که رویکردی نظارتی و مصرفمحور به زنان داشته است. گفتمان دوره اصلاحات، لیبرالگرای مشارکتمحور نامگذاری شده است، چرا که با اتخاذ رویکرد لیبرال، سعی در توسعه مشارکت اجتماعی زنان داشته است؛ و بالاخره دوره عدالت و مهرورزی، گفتمانی را اتخاذ کرده است که آن را گفتمان تودهگرای وظیفهمحور مینامیم، چرا که از یک سو، مشارکت اجتماعی زنان را در حضور تودهوار اجتماعی تاویل میکند و از سوی دیگر، با اتخاذ رویکردی مرتجع، مکررا وظایفی مانند مادری و همسری زنان که در رابطه با مردان موضوعیت دارند را بازتولید میکند.